Als de leerlingen het lokaal binnenkomen, gaan ze meestal bij hun vriend of vriendin zitten. Dan gaan we in tweetallen aan de slag met analoge activiteiten. Voor het tweede deel van de les start ik mijn Scratch groepjesmaker. Die zet willekeurig 2 leerlingennamen bij een laptopnummer. Zo kunnen ze een deel van de les met hun vriend/vriendin werken en evengoed kennis maken met hoe anderen het aanpakken met programmeren in Scratch.De eerste keer heb ik verteld, dat programmeurs vaak in grote teams werken telkens met andere mensen, afhankelijk van het onderdeel wat gedaan moet worden. Programmeren maakt gebruik van heel veel kwaliteiten. Die vind je bij heel veel verschillende personen. Door in wisselende teams te zitten, ontdek je wat iedereen kan en leer je meer nieuwe dingen. Programmeurs moeten goed met iedereen kunnen samen werken, anders komt het project niet optimaal af.
De leerlingen kregen echt oog voor de steeds wisselende samenwerking. Vaak vermeldden ze in hun ontwerp dagboek met wie ze hadden gescratcht en hoe het was verlopen. Eén keer kwam iemand niet voldoende aan bod. Toen heb ik in de volgende lessen een tijdklok ingesteld en de ene helft benoemd tot adviseur en de andere helft tot uitvoerder. Elke 7 minuten moesten ze fysiek van plaats ruilen en de andere functie bekleden. En ook dat vonden ze weer heel grappig. Natuurlijk was die tijdklok binair https://scratch.mit.edu/projects/84639234/
In het laatste half uur ruim ik tijd in om bij elkaar te kijken. Alles wordt in presentatie-mode gezet. De leerlingen lopen dan vrij rond en bekijken elkaars programma’s. Na zo’n 5 minuten gaan ze dan terug naar hun eigen plek. Doordat ze met iedereen wel eens werkten, raakten ze steeds meer geïnteresseerd in dat deel van de les en kregen nieuwe inspiratie om het project af te ronden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten